Wat nu? “Even rusten en in juni toch al weer wat trainen”

Tijdens Racing-Lille stond Greg Vanderidt voor de 350e keer aan de zijlijn in een officiële wedstrijd als trainer van een eerste ploeg. Groen-wit bekroonde die 350e keer met een 2-0-overwinning.

Het was dan ook een tevreden coach die we na de wedstrijd konden spreken.

Greg, wat vond je van de wedstrijd?

“Als je een match speelt tegen een goeie tegenstander als Lille, dan weet je dat het verkeerd kan uitdraaien. Want iedereen zit bij zo’n laatste match van het seizoen toch wat in zijn hoofd met afscheid, cadeaus en festiviteiten.”

“Maar iedereen was op de afspraak. Ilias El Lamzi heeft op zijn 18e kunnen debuteren in de basis en iedereen die speelde is er 100% voor gegaan.”

“We hebben nog iets laten zien: mooie acties, duels, ballen op de paal en de lat en twee doelpunten. Dit krijg je alleen als je een heel seizoen hard gewerkt hebt.”

Je gaat met een voldaan gevoel naar huis?

“Zeker. Mijn doelstelling dit seizoen was 45 punten pakken en niet in de problemen komen. Dat is gelukt. Van alle ploegen die vanuit 3e amateur gepromoveerd zijn naar deze reeks, zijn we als eerste geëindigd.”

“We hebben daarnaast een mooi parcours in de Beker van België afgelegd en toen we in bepaalde matchen een bepaalde druk voelden hebben we die tot een goed einde gebracht.”

“Ik kan begrijpen dat de supporters op bepaalde momenten wat misnoegd waren, maar je kunt geen 34 competitiewedstrijden op de intensiteit speelden die we soms wel aan de dag konden leggen.”

“We hebben vaak lof gehad van de tegenstander, jammer genoeg kwam het er vooral in enkele thuismatchen niet uit. Maar ik til er niet te zwaar aan, want ik weet wat de spelers er allemaal voor gedaan hebben en op de momenten dat ze er moesten stonden, dan stonden ze er.”

Was het voor jou ook een speciale match, met toch wat emoties van spelers die vertrekken?

“Ja, het is altijd even slikken. Je gunt iedereen zijn carrière en geluk. Daarom ook zaten er tegen Lille 4 veldspelers op de bank en voor het eerst dit seizoen geen keeper. Dat is om iedereen iets te gunnen.”

“Het afscheid van de spelers en zeker ook Kurt Weuts was emotioneel. Ik hoop dat Kurt er van genoten heeft dat hij zo in de belangstelling heeft gestaan, en terecht voor alles wat hij gepresteerd heeft voor onze club.”

Jens De Paepe is de Speler van het Seizoen. Terecht?

“Daar kan ik me zeker in vinden. Jens is onwaarschijnlijk constant en als centrale verdediger bijna topschutter van de ploeg. Dat wil iets zeggen.”

“Jens bewijst match na match zijn waarde. Hij brengt rust. Jens is niet de man van de vele en grote woorden, maar als hij iets zegt, dan luistert iedereen. Hij dwingt veel respect af.”

Wat nu?

“We kijken als technische staf al naar volgend seizoen, we zijn bezig met andere werkmethodes.”

“We gaan de technische en medische staf nog versterken. We gaan ook een stap zetten met een groter accent op de hartslagmeters die we hebben. Dat vergt een bepaalde voorbereiding.”

“In juni gaan we ook nog wat trainen, want rust roest. Als je als voetballer twee maanden vakantie neemt, dan is dat niet goed op dit niveau. Dat is ook een stap die deze spelers gezet hebben: iedereen beseft dat het harde, fysieke werk nodig is.”

“Ik ga de spelers nu wel even vrij geven, maar in juni gaan we dus een paar keer per week op de club trainen en een basis leggen. Daarna krijgen ze opnieuw twee weken vrij en op 15 juli beginnen we dan aan de échte voorbereiding.”

Neem je zelf ook vakantie?

“Dat is absoluut nodig. Van 1 tot 12 juli ga ik met mijn gezin naar Ibiza. Niet naar de fuifkant, maar naar de noordelijke kant waar we kunnen herbronnen, genieten van de natuur en de batterijtjes kunnen opladen. Dan zal de telefoon even uit staan.”

Geniet van de (relatieve) rust, coach, en tot binnenkort!

Lees ook:
– Jens De Paepe krijgt de Bronzen Schoen
– Kurt Weuts neemt afscheid: “Het was hier heel plezant”