fbpx

Hoe gaat het met … Kjell Hermans?

De Racing-fans zullen Kjell Hermans eeuwig vereenzelvigen als de speler die in 2004 de gelijkmaker scoorde op het veld van buur KV Mechelen.

Kjell speelde van 2004 tot 2007 voor onze club. In november 2011 keerde hij terug, maar ditmaal als T2 van Sadio Ba.

Kjell, wat is je nog voornamelijk bijgebleven van je Racing-periode?

“Puur sportief uiteraard de gelijkmaker bij ‘de kakkers’ in de 92ste minuut en de verschillende trainers die ik heb meegemaakt: Joël Crahay (kort), het duo Asselman/Selleslags en dan de betreurde Colin Andrews. Ook Marc Ghys was altijd wel ergens betrokken in mijn passage als speler.”

“Op menselijk vlak zal ik nooit de motivatie-woorden van Colin vergeten, waaronder uiteraard zijn ‘Three P´s’- strategie. Hij liet ons duidelijk verstaan dat… ‘de gres niet always greener was aan de overkent’. Ook hadden we een geweldige groep die heel hard samenhokte, zowel op als naast het veld. Om enkele namen te noemen: Mertens, Janssens, Goevaerts, Deraeave, Slachmuylders, Nechelput, Scheers, Elsen, Simeons, Mampaey, Vos, Axford, Verstappen, en ga zo maar door… . Regelmatig bleven we hangen voor een biertje of een pokertje bij de Cisse in het chalet.”

Heb je nog contact met je ploegmaats van indertijd?

“Het goede is dat we via social media steeds in contact kunnen blijven met spelers uit die periode, ook loop je er geregeld wel enkele tegen het lijf wanneer je op Racing komt. Met Elsen en Axford heb ik sowieso nog het meeste contact.”

“Een zeer goed initiatief trouwens was er enkele jaren geleden toen er een reunie-wedstrijd werd georganiseerd voor oud-spelers, dat was een top-initiatief! Je zag dat iedereen blij was om nog eens samen te komen op Racing.”

Het absolute hoogtepunt zal wel de gelijkmaker tegen KV zijn in de derby van 2004?

“Zonder twijfel het mooiste moment uit mijn carrière, los van de promoties die ik elders meegemaakt had. Niet alleen de typische Hermans-goal, infiltratie vanuit het middenveld, maar ook de aandacht nadien door het ontvangen van een PV voor ordeverstoring, nota bene omwille van het vieren van mijn doelpunt met de eigen supporters. Het betrof een nieuwe regel – net ingevoerd dat seizoen – waardoor ik twee maanden stadionverbod kreeg, alsook een fikse geldboete. Racing – toen onder de leiding van voorzitter Joël Hendrickx – slaagde er gelukkig in om deze boete om te zetten in een voorwaardelijke straf.”

Hoe is je verdere voetbalcarrière verlopen?

“Bij het verlaten van Racing als speler was ik vooraan in de 30 en heb ik nog een jaartje bij Willebroek 3de klasse (met Andries als trainer) en Grimbergen 4de klasse gespeeld om uiteindelijk definitief te moeten stoppen als speler-trainer bij Delta Londerzeel in 2de provinciale. De linkerknie was na 3 operaties aan het kraakbeen gedurende mijn carrière volledig opgebruikt.”

Je bent dan op een zeker moment in het trainersvak gestapt. Hoe is dat in zijn werk gegaan?

“Na Delta heb ik mij gefocust op het behalen van het UEFA-B diploma.”

In november 2011 ben je dan op Racing verzeild geraakt, ditmaal niet als speler maar als assistent van toenmalig T1 Sadio Ba.
Hoe was het om terug op OVK te zijn?

“Ik werd door Raoul Peeters gecontacteerd of ik interesse had om T2 te worden, het stond op dat ogenblik nog niet vast of dit onder Marc Ghys of een andere nog aan te duiden coach zou zijn. Na een paar weken werd er meer duidelijkheid geschept en stond het vast dat ik zou terugkeren naar Racing. Ik was uiteraard zeer verheugd om terug aan de slag te kunnen gaan bij deze geweldige club.”

“Ik beleefde er als T2 een zeer leuke periode, eerst onder Sadio Ba en nadien onder Thierry Pister. Na 2,5 seizoen heb ik dan de eer aan mezelf gehouden en heb ik – met pijn in het hart – de club verlaten. Pister ging de professionelere toer op en dit was voor mij niet meer combineerbaar met mijn toenmalige job bij Nike.”

Hoe vul je tegenwoordig jouw dagen?

“Ik ben nog steeds gelukkig getrouwd met Fabienne en papa van 2 dochters Alexine (19) en Estelle (17). De laatste jaren heb ik wat meer aandacht kunnen besteden aan mijn gezin en de hobby van de dochters, paardrijden. Ook ben ik een aantal jaren geleden terug beginnen tennissen, in de zomer van 2019 werden we met onze club Stade Leuven zelfs Belgisch kampioen Interclub in de heren +35/4 reeks. Uiteraard volg ik nog steeds het voetbal van kortbij en bekijk ik regelmatig een wedstrijd in eerste klasse samen met mijn bevriende makelaars Axel Vergeylen en Gunter Neyens, trouwens ook geen onbekenden op Racing.”

“In het professioneel leven ben ik sedert 5 jaar werkzaam als salesmanager Benelux bij The North Face en pendel ik tussen de beide kantoren in Antwerpen en Amsterdam.”

Je woont nog regelmatig wedstrijden van Racing bij, je voelt je nog steeds verbonden met Racing?

“Het afgelopen seizoen ben ik er spijtig genoeg niet geraakt, maar telkens als ik terugkeer naar het stadion denk ik vaak terug aan de mooie tijd. Ik heb ook nog goede contacten overgehouden aan mijn passage als trainer. Zo spreek ik nog regelmatig af voor een hapje met James Van Vaerenbergh, Hans Verbeeck, Geert Van Evelghem, Sadio Ba en Jos Vermeeren. Wanneer ik op OVK passeer drink ik steeds met Marc Ghys een pintje! Ik zal Racing steeds blijven volgen en ik hoop dat er nog vele sportieve successen volgen.”

Heb je nog een boodschap voor onze supporters?

“Het klinkt cliché maar Racing heeft de beste/trouwste supporters die – zoals in een goed huwelijk – steeds trouw blijven, in goede en kwade dagen. Ik heb zelf nooit voor betere én luidruchtigere supporters mogen aantreden in mijn ganse carrière. ‘Racing till I die’, eeuwig respect voor de club en haar aanhang! Het gaat jullie goed!”