Den Bougie geeft zaterdag de aftrap: “Hopelijk wordt Racing kampioen”
Vrijdag 24 juli 2020. Net voor de open training van Racings eerste elftal krijgt Steve “Bougie” Van Buggenhout een minutenlange staande ovatie.
Het is een kwartier om nooit te vergeten. Wie erbij was, zal het zich nog lang heugen.
“Den Bougie” beneden op het veld, met vrouw en kinderen. Boven in de tribune: honderden fans die hun vriend met een mooi uitgewerkte sfeeractie een hart onder de riem steken.
Dik een jaar later blikken we met passende emoties maar ook met grote opluchting terug op die vrijdagavond. Want den Bougie is nog altijd onder ons. Meer: het gaat hem goed.
“Hallucinant”
“Het is hallucinant wat er die avond allemaal gebeurde”, zegt Steve over 24 juli 2020. “Ik wist dat ze iets van plan waren, maar dat? Die mannen die daar boven een kwartier lang stonden te zingen en te klappen voor mij, dat was onwaarschijnlijk.”
“Mijn vrouw was erbij, mijn kinderen, mijn ouders en mijn schoonouders. Ik moet niemand zeggen dat dat zeer emotioneel was en dat ik daar nog heel vaak aan terugdenk. Ik herbekijk de filmpjes en die geven me moed om verder te gaan.”
“Op dat moment had ik van de dokters te horen gekregen dat ik terminaal ziek was. Nu zijn we een jaar later en heb ik het geluk dat ze mijn ziekte chronisch kunnen proberen te maken. Al heb ik nu wel een kleine terugval en moet ik van een onderhoudschemo weer even overschakelen naar een zware chemo. Dat wordt dus opnieuw even afzien.”
Uitkijken naar een nieuw seizoen
Den Bougie spreekt op een nuchtere en positieve toon. Hij blijft niet bij de pakken zitten.
“Het is zwaar, maar dat is het voor iedereen in mijn nabije omgeving. Ik kan een kleine wandeling doen en enkele kleine huishoudelijke taakjes, maar niet veel meer. Ik ben nog 1/4e van den Bougie die ik vroeger was.”
“Werken kan ik niet meer. Ik ben invalide verklaard. Ik krijg zware medicatie en kan daardoor niet veel verdragen. Klanken komen zwaar binnen.”
“Maar ik kruip niet in een hoekje. Met de competitie die voor Racing zaterdag begint, heb ik iets extra’s om naar uit te kijken. Thuismatchen kom ik sowieso bekijken. Uitmatchen zijn lastiger, omdat ik dan 3 of 4 uur weg ben, dat is zwaar.”
De “Casuals against Cancer” pakten het groots aan in juli 2020. Niet alleen met een sfeeractie, ook met een geldinzameling.
“Mijn vrienden Glenn, Steve, Timmy, Sam en Kurt hebben die acties op poten gezet. Meer dan 10.000 euro heeft ze opgeleverd. Ongezien. Het geld kregen we om een mooie huwelijksreis mee te maken, maar door corona en de tweewekelijkse chemo is dat er nog niet van gekomen.”
“Daarom pakken we het nu anders aan: af en toe gaan we op hotel en eens lekker eten. En ik heb er ook al een goeie relax-zetel en robotstofzuiger mee gekocht. Zo kan ik mijn vrouw, die intussen 4/5e werkt, alvast een beetje van die taak ontlasten.”
Altijd paraat
Den Bougie is 47. Hij komt al van 1981 naar Racing kijken. Zijn verste herinnering gaat terug naar een derby tegen KV. “Polle Op de Beeck scoorde met zijn hoofd, terwijl hij een masker droeg door een gebroken neus.”
“In de loop der jaren heb ik weinig matchen gemist. Heel weinig. Ik was één van die zotten die altijd gingen. Als we met het werk op weekend waren in de Ardennen, reed ik in mijn eentje naar Kermt-Hasselt om de Racing daar de boot te zien ingaan. Was ik in de zomer met mijn gezin aan zee, dan reed ik van daar heen en terug naar Mechelen om een oefenmatch te bekijken.”
“Ik ben een die hard-Racinger. Maar ik heb ook bij andere clubs vrienden. Mijn nonkel Serge is een hevige KV-supporter. Hij heeft de actie vorig jaar mee ondersteund. De Racingers en KV’ers stonden naast elkaar, samen met jongens van Lierse, Dordrecht, Genk, Standard, Antwerp, Club Brugge en Anderlecht. Ongelofelijk.”
“Ik hoop dat Racing kampioen wordt”
Den Bougie is niet alleen een verwoed Racing-supporter, jaar en dag zette hij zich ook als vrijwilliger in voor de club.
“Ik was de kok van het Racing-restaurant. Toen was ik 3, 4 dagen per week, gratis uiteraard, in de weer voor de club. Ik stelde het menu samen, deed de boodschappen, ging mee de tafels dekken, maakte al dat eten klaar.”
“Momenteel ben ik nog altijd ondervoorzitter van de Racing Business Club, al is die rol nu uiteraard minder actief. Maar ik probeer onder andere nog mee na te denken wat we kunnen verbeteren. Want we gaan het niveau van de RBC opschalen: een uitgebreidere wijnkaart met extra rode en witte wijn, binnenkort komt er een speciale actie met cocktails, enzovoort.”
“Allemaal om de Racing weer sterker te maken. We zijn met niet heel veel, maar samen zijn we toch sterk. We gaan voor elkaar door het vuur, we hebben een unieke band. Sportief zie ik het seizoen rooskleurig in.”
“Er is de voorbije twee jaar ambitie getoond door spelers uit 1e amateur te gaan halen. In de voorbereiding verloren we enkele oefenmatchen, maar het was tegen ploegen van hogere afdelingen. Dat leidt tot een vertekend beeld. We zitten in een zware reeks, maar ik hoop minstens op een ticket voor de eindronde en misschien zelfs de titel. Want: waar een wil is, is een weg.”
Ter info: de Casuals against Cancer sponsoren de matchbal van zaterdag, tegen FC Heikant. Den Bougie zal de aftrap geven.
