De tranen van Dave De Herdt zijn opgedroogd: “Hoop ander Racing te zien”
Zondag speelt Racing zijn laatste match van het seizoen. De titel is sinds vorige week al binnen, maar afsluiten in schoonheid zit in het achterhoofd van spelers en trainers.
Nu Racing kampioen is, is een overwinning geen must meer. Maar toch wil groen-wit op het veld van Sint-Lenaarts nog eens het beste van zichzelf geven.
Dave De Herdt blikt vooruit op de slotwedstrijd.
Coach, hoe heb je de titel gevierd?
“Ik ben zondag op de club blijven vieren en heb me door mijn vrouw laten ophalen. Dat laatste was nodig om op een verantwoorde manier thuis te geraken.”
Is er een last van je schouders gevallen of overheerst de vreugde?
“Ik ben heel blij, trots en fier. Bestuurslid Adriano bracht het een tijdje geleden onder de aandacht: in de goedgevulde geschiedenis van de club was het nog nooit gebeurd dat Racing twee keer op rij was gepromoveerd. Dat maakt het nog zo veel mooier.”
“Maar het is ook logisch dat er een enorme druk van je afvalt. Ik heb die druk een heel jaar terecht proberen weg te houden bij de spelers, maar door dat te doen nam ik alle druk op mezelf.”
“Dat heb ik de afgelopen weken fysiek mogen ondervinden, want ik heb er dikwijls van wakker gelegen. Wat kon of moest ik doen om iedereen rustig te houden? Wie moest ik prikkelen en wie moest ik kalmeren? Met zulke zaken was ik bezig.”
“Ik kan je vertellen: het was de laatste weken zwaar. Die 10 punten voorsprong hebben ons geen goed gedaan. We waren voor iedereen op slag kampioen, hoewel dat nog niet het geval was.”
“We konden ons onmogelijk nog verstoppen. Die 10 punten zorgden onbewust voor laksheid in de groep en die laksheid is na Lille omgeslagen in twijfel en nervositeit.”
En toen volgden Beringen en Betekom.
“Tegen Lille speelden we nog goed, want Lille was ook sterk. Beringen was een andere match, die wilden niet voetballen.”
“Toen is het van kwaad naar erger gegaan. Met afgelopen weekend tegen Betekom als dieptepunt, dat was echt het slechtste sinds ik trainer ben op Racing.”
“Op dat moment sta je machteloos langs de kant. Je kan dan nog zoveel vragen, er komt niets meer van. Nochtans was de aanloop naar de wedstrijd goed, de kopjes leken fris en de focus zat goed…”
Hoe reageerde jij toen we verloren maar toch kampioen bleken te zijn? Was het dubbel?
“Niks dubbel! Kampioen is kampioen! We staan van speeldag 10 op kop. Hoewel we een promovendus waren, waren we voor iedereen dĂ© favoriet. Niet Pelt dat al enkele jaren op kop speelde in 3e amateur en een massa aankopen deed, nee: er werd enkel naar ons gekeken.”
“Komt daar nog eens de factor bij: “We spelen tegen de Racing…” Ploegen plooiden zich driedubbel tegen ons.”
“Toen sportief manager Marc Ghys me kwam zeggen dat het binnen was, zijn we in elkaars armen gevallen en hebben we liggen wenen als 2 kleine kinderen.”
“Vervolgens ben ik naar mijn vrouw en kinderen gelopen, en ook daar was het van dat. Beiden zijn we beginnen te wenen. Mijn vrouw weet wat ik ervoor doe om dit te doen slagen. Dat was een heel mooi moment.”
Is er deze week hard getraind? đ
“De spelers hebben tot donderdag vrij gehad en donderdag hebben we getraind. Zelfs langer dan normaal (lacht).”
Wie mis je zondag? Ga je roteren of iets speciaals doen?
“Ik ga de mensen die vertrekken een gepast afscheid geven. De selectie is daarop gebaseerd.”
“Voor de rest gaan we niets veranderen en hoop ik een ander Racing te zien dan de afgelopen 2 wedstrijden.”
Succes zondag in Sint-Lenaarts!
Supporters, op post voor de laatste match dit seizoen!
Lees ook:
– op 14 mei is het kampioenenfeest op de Racing
