“Ons redden? Dat is zeker niet onmogelijk”
Sacha Fontaine trok zaterdagavond tegen Sint-Lenaarts meer dan zijn streng als gelegenheids-linksachter. De 20-jarige gelooft dat Racing zich nog kan redden.
Sacha, jij stond linksback: ongewoon voor jou?
“In het verleden heb ik al enkele keren op de back gestaan. Het is niet mijn favoriete positie, maar ik doe altijd en overal mijn best en ga tot het uiterste. Ik wist wat ik vanavond moest doen en dat heb ik zo goed mogelijk proberen te doen.”
“Of ik niet nerveus was? Niet echt. Ik heb eigenlijk nooit veel zenuwen voor een wedstrijd, wel wat “gezonde stress”. Misschien heeft dat te maken met het feit dat ik Racing als club en zijn supporters heel goed ken.”
Nochtans stond je de voorbije weken niet als basisspeler in de ploeg. Hoe heb je dat beleefd?
“Ik heb een vrij moeilijke periode achter de rug. Ik moet altijd van Brussel komen. Als je dan niet in de selectie zit, is dat toch redelijk zwaar. Maar ik ben blijven werken en je ziet dat dat loont.”
“Ik hoop dat ik het vanavond goed gedaan heb in de ogen van de trainer, want ik wil natuurlijk graag in de ploeg blijven staan.”
Geloof jij nog in het behoud?
“Het wordt moeilijk, maar het is zeker niet onmogelijk. We spelen de komende weken nog tegen rechtstreekse concurrenten.”
“We winnen vandaag van Sint-Lenaarts en als we ook die matchen tegen onze concurrenten kunnen winnen, dan stijgen onze kansen uiteraard.”
Jij gaat de kaap van 100 matchen voor Racing één van de komende weken ronden?
“Hopelijk. 100 matchen: dat is schitterend, ik ben heel trots dat ik voor zo’n traditieclub 100 wedstrijden heb mogen spelen. Ik vind het een ferme prestatie, ik ben daar heel blij mee.”
“Mijn eerste match voor Racing speelde ik destijds in 2e klasse, het was de laatste wedstrijd van het seizoen tegen Tubize. Ik was toen 16 jaar.”
“Maar volgend seizoen ga ik een nieuw avontuur tegemoet. Ik denk dat Eppegem een heel toffe club is. Het is ook ietsje dichter bij Brussel, waar ik studeer. Wie weet, keer ik ooit nog terug bij Racing, want dat kan altijd…”