“Ik ben even door de hel gegaan, maar nu wil ik de échte Jens tonen”

Alsof de duivel ermee gemoeid was: net in de week dat Jens Morissens met Racing op het veld van zijn ex-club Oppuurs zou spelen, viel hij uit met een knieletsel.

Maar nu, begin februari, staat Jens er weer. Meer zelfs: afgelopen weekend maakte Jens zijn comeback in de eerste ploeg. Hij vormde – tot ieders tevredenheid – in Nijlen centraal achteraan een duo met Kaj Knipping.

Jens, kun je eens vertellen welke lijdensweg je achter de rug hebt?

“Midden oktober, de week van de match tegen Oppuurs, ben ik op training na een kaats en het weglopen van de bal door mijn linkerknie gezakt. De dag erna zat ik bij de dokter en was het verdict dat ik een meniscusblessure opgelopen had.”

“Enkele dagen later lag ik op de operatietafel, in de wetenschap dat ik pas eind februari opnieuw matchen zou kunnen spelen. En dat gebeurde net op het moment dat de relatie met mijn vriendin op de klippen gelopen was. Ik ben die periode even door de hel gegaan.”

“Gelukkig ben ik thuis uitstekend opgevangen door mijn ouders. Ik heb snel alle moed bij elkaar geraapt en ben direct aan mijn revalidatie kunnen beginnen: 5 keer per week naar de kinesist, vooral trainen op beweeglijkheid tijdens die eerste 3 weken dat ik op krukken moest rondlopen.”

“Het herstel verliep goed. Ik lag al snel voor op schema, omdat ik elke dag bezig was. Na een tijdje was mijn linkerbeen 1 centimeter gespierder dan mijn niet-geopereerde rechterbeen en kon ik de training hervatten.”

In januari stond je al weer op het veld dan?

“Juist. Tijdens de winterstop heb ik het loopschema gevolgd dat de hele groep had gekregen. Dat was pittig, maar het lukte. Tijdens de eerste groepstrainingen deed ik het nog voorzichtig aan, maar gaandeweg deed ik alles mee.”

“Vorige week heb ik dan meegespeeld in een oefenwedstrijd achter gesloten deuren. Dat liep goed, ook al was het pas mijn eerste match in 3 maanden. De coach is me achteraf komen vragen of ik ook mentaal klaar was om mijn terugkeer te maken in de competitie.”

“Ik bevestigde dat en hij heeft me dan vorige zaterdag aan de aftrap gebracht tegen Nijlen. Tof van de coach dat hij zoveel vertrouwen in mij heeft.”

In Nijlen leek het alsof je al die maanden gewoon in de ploeg gestaan had: terug van nooit weggeweest. Voelde je dat zelf ook zo aan?

“Ik had toch wat stress. Ik mis nog wat matchritme en hoewel mijn knie en spieren goed aanvoelen, ben ik conditioneel – wat logisch is – nog niet top-top. Maar het liep lekker in de match en ik voelde mezelf groeien, terwijl het toch een heel stevige wedstrijd was.”

“Toen de scheids een einde maakte aan de partij, was het gevoel bij mij onbeschrijflijk. Een overwinning, vieren met de meegereisde supporters: dat was echt fantastisch na 3 maanden in de tribune gezeten te hebben.”

Hoe zat jij in de tribune naar de matchen van je ploegmaats te kijken?

“Als supporter. Maar ook een beetje met gemengde gevoelens, want het doet pijn als je daar met je krukken moet zitten toekijken wat er allemaal gebeurt.”

“Maar ik heb veel steun gekregen van mijn ploegmakkers. Ze stuurden me berichtjes toen ik aan het revalideren was. Hun steun, samen met die van mijn familie en vrienden, was een motivatie om zo snel mogelijk weer te kunnen voetballen.”

Zaterdag kun je dan wél spelen tegen Oppuurs, dat moet wel heel speciaal zijn?

“Zo is het, al is het natuurlijk afwachten of ik mag spelen. Ik ben met elke wedstrijd een week bezig in mijn hoofd, maar met deze misschien nog net iets intenser. Ik ben serieus gemotiveerd om er iets moois van te maken.”

“Ik heb 3 heel mooie jaren beleefd in Oppuurs. Het zal een blij weerzien worden met alle jongens waar ik al die tijd mee samengespeeld heb.”

“Eén van die gasten is een heel goeie vriend van mij, met hem heb ik al wat over de wedstrijd van zaterdag gesproken. We kijken er enorm naar uit om elkaar op het veld te treffen.”

Het is een match die Racing – opnieuw – moet winnen om Lille in het vizier te houden.

“Die druk is zeker aanwezig. Als we elke match blijven winnen, blijven we Lille onder druk zetten, zeker in het vooruitzicht van de wedstrijd volgende week op het veld van Lille.”

“De kans bestaat dat de 2e plaats ook recht geeft op rechtstreekse promotie naar 3e amateur, maar zo denken wij niet in de groep. Wij willen Lille nog inhalen en daar gaan we alles aan doen.”

“Ik hoop dat ik Racing de komende weken eindelijk de échte Jens Morissens kan laten zien, want ik heb voor groen-wit nog niet kunnen brengen wat ik in me heb.”

“Vanavond heb ik alvast de laatste stap in mijn revalidatie beëindigd, want ik heb mijn 40e kine-beurt gehad. De kinesist had er 60 vooropgesteld, maar hij heeft me gezegd dat deze 40 volstaan en dat ik dit hoofdstuk mag afsluiten.”

Bedankt voor de babbel, Jens, en veel succes de komende weken en maanden!

Ruimte voor externe advertenties: