Dries, Bram en Jens: het kampioenen-interview (om te lachen)

Er moet geen tekening bij gemaakt worden dat de ontlading na de behaalde titel in het Racing-kamp enorm was.

Racing vierde zondag de titel dankzij het gelijkspel van eerste achtervolger Pelt. Zelf hoefde Racing niet te winnen, omdat het nu één match voor het einde niet meer kan worden bijgehaald.

Was het bij sommigen aanvankelijk nog een beetje hinken op twee gedachten (niet winnen en toch kampioen zijn), na enkele minuten was iedereen in het Oscar Vankesbeeckstadion door het dolle heen.

Inclusief de spelers. In het feestgedruis namen we Dries Ventôse, Bram Kerckhofs en Jens De Paepe even apart voor een even apart interview.

Dries: “Het was een heel rare match vandaag. We brachten te weinig. (Kijkt naar Bram Kerckhofs) Vooral van de rechterkant kwam er te weinig, ik had geen aanvoer.”

“Na de 1-1 dacht ik dat we de match zouden overnemen, maar dan viel de 1-2. Meteen na de rust ging het dan naar 1-3. Tja, hoe komt dat?”

Bram: “Er zat stress in de ploeg, ik denk bij iedereen. Al enkele matchen.”

Dries: “Kwaaltjes ook bij enkele spelers. Het is een combinatie van vanalles.”

Jens: “We moeten Betekom aankunnen. Ze speelden wel om de degradatie te ontlopen, maar toch…”

“In de slotfase moest ik mee in de frontlinie, maar ik wist niet echt wat ik moest doen, want ik kreeg niet echt veel ballen.”

Bram: “Huh, heb jij die ballen niet gezien die ik je gaf?”

“Nadat we de 2-3 hadden gescoord, merkte ik dat er iets te veel euforie in het stadion was. Iedereen begon te roepen en te zingen.”

Jens: “Ah, dan heb je toch iets gezien vandaag!”

Bram: “Er was te veel euforie en ik zag supporters al met één been over de omheining zitten.”

“En dat in mijn laatste thuiswedstrijd voor Racing. Ik zal 7 jaar in de eerste ploeg van Racing gespeeld hebben. Het doet wel wat pijn om te vertrekken.”

Een ploegmaat roept vanuit de verte: “Je bedoelt dat jouw match pijn deed aan de ogen van de supporters, zeker.”

Bram: “Neen… Het was speciaal. In de zeven jaar dat ik hier speel, heb ik hier nog nooit zoveel volk in de tribunes gezien.”

Jens: “We hebben het proberen recht te zetten, maar het is niet gelukt. Dave De Herdt was razend tijdens de rust.”

Bram: “Hij heeft zijn ontslag aangeboden tijdens de rust. Ik heb gezegd: “Coach, wacht daar nog even mee”.”

Dries: “Er was veel twijfel in de groep. Ik denk wel dat we als groep hebben gereageerd… Maar niet goed gereageerd.”

Jens: “De vermoeidheid begint ons parten te spelen.”

Dries: “We slikten te makkelijk goals.”

Bram: “Vooral die 1-2, en dan moet ik toch even naar Paepi kijken. Maar als je het over een heel seizoen bekijkt, zijn we verdiend kampioen.”

Jens: “Er was geen enkele ploeg beter dan wij. We hebben alle topploegen verslagen.”

Dries: “Juist. Maar ik ben toch blij dat we vandaag de titel pakken, want als dat volgende week in Sint-Lenaarts had moeten gebeuren…”

Bram: “Vanaf het moment dat Jens De Paepe na zijn kwaaltjes in de ploeg gekomen is, is het achteraan wel in stijgende lijn gegaan.”

Jens: “Echt? Amai, broer? Dat is echt mooi, dat je dat zegt.”

Bram: “Je hebt echt wel een goeie match gespeeld vandaag. Net als ik.”

Dries: “Ik mag nu mijn handtekening zetten op het achterwerk van een van de beste vrienden van Jens Heyvaert.”

“We gaan snel eens moeten samenzitten en nadenken hoe we dat gaan aanpakken. Het zal een mooi kunstwerkje worden.”

“Ik ben voor de 4e keer kampioen. Maar de eerste keer met een nederlaag. En dat voor al dat volk. er was heel veel volk.”

Jens: “Het was enorm leuk, he, met al dat volk… Fantastisch!”

Bedankt voor de bikkelharde analyses, jongens. Drink er nog een pint of 10 op!