Dean Doncos is 6 tot 8 maanden out: “Dit is een zeer zware domper”

Dikke pech voor Dean Doncos en Racing. Onze 23-jarige aanvaller heeft een zware knieblessure opgelopen en moet onder het mes.

Het ongeluk gebeurde dinsdag op training, bij een ogenschijnlijk onschuldige actie. Dean wist meteen hoe laat het was.

“Ik was opnieuw beginnen te trainen na een klein probleempje met mijn bil. Zondag had ik een training alles kunnen meedoen en dinsdag was ik dan ook opnieuw van de partij”, vertelt Dean.

“Tijdens een oefening met pass-vormen en druk zetten, hoorde ik plots 2 ploffen in mijn knie. Mijn knie knikte naar buiten en naar binnen, waardoor ik op de grond viel. Meteen schoot het door mijn hoofd: dit is niet goed. Dat was een eerste emotioneel moment.”

“Ik ben meteen enorm goed opgevangen door mijn ploegmaats en clubdokter Manfred en clubkine Dean. Dankzij Manfred heb ik vandaag al specialist Nick Jansen in Deurne kunnen raadplegen voor de nodige onderzoeken, want normaal gezien kon dat pas op 9 september.”

“Dokter Jansen heeft vastgesteld dat mijn voorste kruisband volledig “ontploft” is, zoals ze dat zeggen. Hij is dus afgescheurd.”

Wat betekent dat?

“Ik word op 26 augustus geopereerd. Intussen moet ik 2 weken mijn been soepel houden, dat zal mijn revalidatie verbeteren. Stiekem hoop ik dat ik aan het einde van het seizoen nog kan spelen, maar ik mag niets forceren.”

“Het is in elk geval een zeer zware domper. Ik was voorbereid tot en met om topfit aan dit seizoen te beginnen. Zeker na vorig seizoen, waarin ik sukkelde met kwaaltjes en het allemaal wat minder was.”

“Het is brute pech, maar het kan iedereen overkomen. Het is de vrees van elke voetballer dat dit je overkomt. Anderzijds wil ik mijn hoofd niet laten hangen. Ik probeer het zo positief mogelijk te bekijken.”

“Zo ben ik al blij dat ik zo snel een diagnose heb gekregen en dat er voor de rest in de knie niets geraakt is. Want dat had wel gekund. En ik ben ook blij dat ik binnenkort al geopereerd word. Dat het zo snel kan gaan, is allemaal tijd gewonnen.”

Is dit jouw eerste zware blessure?

“Ja. Ik had in het verleden al wel kleinere letsels. Mijn rug, mijn schouder, mijn patellapees… Maar dit is het lelijkste dat ik al meemaakte.”

“Het is plots heel donker geworden. Pas in situaties als deze besef je wat voor een belangrijke plaats het voetbal in je leven inneemt. Ik zal een jaar verliezen…”

“Gelukkig zal ik tijdens de revalidatie dicht bij de ploeg blijven, want ik zal die bij onze clubkine doen, in zijn nieuwe Re.Lab-praktijkruimte boven het chalet. Zo kan ik iedereen elke dag zien en toch wat betrokken blijven. Dat zal deugd doen.”

Heb je momenteel veel last?

“Het is alsof ik opnieuw moet leren wandelen. Ik stap met krukken. Ik leg veel ijs en gebruik een brace.”

“Intussen heb ik al veel lieve berichtjes van de ploeg gekregen. Ik zal supporter nummer 1 zijn dit seizoen, zoveel is zeker. Ik geloof dat we een topseizoen gaan spelen, echt.”

Heel veel succes met de operatie en revalidatie, Dean, en tot snel op Racing!